Cześć dziewczyny. Od dłużego czasu zbieram się z myślą napiania do Was...
Mam dziecko, 3 letniego synka. Jestem mężatką od ponad 4 lat.
Z mężem nie układało nam się od początku, nie był dl amnie wsparciem, nie potrafił opiekować się synem itp. Trawło to właściwie od ciąży
W maju br. poznałam faceta. Wspaniały facet, opiekuńczy, kochany... Jesteśmy ze sobą prawie pół roku. Świata poza sobą nie widzimy, chcemy być razem, ale... on jet żonaty, ma 2 letnie dziecko... Łączy nas naprawdę niesamowite uczucie, jest wspaniały dla mojego dziecka, dla mnie...Spotykamy się tak często jak sie da, ale jak długo można tak prowadzić dwa życia? Chcemy się rozejśc ze swoimi partnerami,a le nie wiem jak i od czego zacząć. Do tego dochodzą moi rodzice, którzy nie dopuszczają mysli, że ich ukochana, córka jedynaczka, mogłaby się rozwieśc itp...
Poradźcie coś, co robić. Wiem, że cześć z Was pomyśli o mnie źle, ale naprawdę to co nas łączy jest niesamowite. Wiem to...
Dodam, że mój mąż się od jakiegoś czasu zmienił, stara się, kupuje kwiaty, ale ból pozostał w pamięci. Jestem naprawdę rozerwana, bo tu chodzi o dobro dwójki dzieci, ale czy nie lepiej stworzyć im nowy, ciepły dom...pomożcie!
Powiedz , czy Ty i mąż umiecie rozmawiać o kłopotach? Bo jeśli tak , to jest szansa. Idźcie na terapię małżeńską. Pomaga. Ja też korzystam z porady terapeuty. I właśnie on powiedział do mnie - jeśli człowiek umie rozmawiać to będzie dobrze.
Piszesz , że mąż się zmienił. Ale ból pozostał. Daj mu szansę. Każdy człowiek na nia zasługuje. Ślubowaliście miłość, WIERNOŚĆ i UCZCIWOŚĆ MAŁŻEŃSKĄ. Ty masz dziecko , tamten też. Nie buduje się związku na nieszczęściu innych. Nie gniewaj się , ale tak to wygląda u Was. A skąd wiesz jaki będzie po ślubie Twój wymarzony? Może się nie sprawdzi..
Ale najpierw to sama idx do psychologa , żeby pomógł Ci sie z tego wyplątać. Ja w każdym razie jestem na nie.
