od małego trzeba uczyc sprzątania, bo pozniej jest coraz trudniej, nastolatki i ich pokoje
najlepiej przez zabawe jakos, albo troche wzbudzic taką myśl, ze mama i tata będą smutni i rozczarowani

To prawda, że sposób "na tzw. litość i współczucie" działa - szczególnie na młodsze latorośle. U mnie niestety najmłodszy najlepiej sprzątak jak siedzę u Niego w pokoju i podpowiadam co może jeszcze poukładać - i to by było całkiem niezłe, gdyby nie to, że ja nie mam tyle cierpliwości i czasu zeby siedzieć pół dnia i pokazywać co ma zrobić.... już szybciej samemu... choć to nie wychowawcze. Pozostała dwójka w tym czasie ma do mnie 1000 spraw do oomówienia, normalnie idzie się wykończyć
A takim standardowym sposobem jest wykorzystanie wizyty kolegi/koleżanki lub chęc wycieczki rowerowej lub pogrania godzinki na xboxie (nie przyjdzie bo jest bałagan), wtedy sprzątanie jest robione migiem.

_________________

najlepiej nagradzac jak juz dziecko "sprzatnie"

Ja trochę pomagam, trochę zachęcam,czasem przekupuję

u mojego dwulatka następujące metody często przynoszą efekty:
- konkretnie mówię "klocki do wiaderka, książeczki na parapet" a nie "sprzątaj"
- razem zbieramy, czasami kto szybciej
- chwalenie pod niebiosa
- racjonalizacja: będę ci śpiewać piosenkę a ty będziesz tańczył, ale nie ma miejsca, trzeba najpierw pozbierać klocki
- wrzask, groźby karalne oraz totalna załamka z mojej strony

Zgadzam się Jak dziecko zobaczy, że sprzątasz to sam zacznie, dzieci nas naśladują, jak Ty zaczniesz na niego wrzeszczeć że ma sprzątać to w końcu on zacznie wrzeszczeć na Ciebie.

Też się z tym zgadzam. A poza tym trzeba też pamiętać o tym, by nie sprzątać bez przerwy po dziecku, bo te nauczy się, że sprzątać nie musi, bo mama to pozbiera. Najlepiej nie wyrabiać w dziecku złych nawyków.

Dziecko przede wszystkim uczy się poprzez naśladowanie, dlatego warto pokazać mu, że my sami sprzątamy po sobie. Nie mam na myśli zabawek, ale np. po wspólnym obiedzie warto włączyć w tą czynność całą rodzinę. Niech każdy ma swoje zadanie do wykonania, nie zapominajmy o dziecku!
Zawsze znajdzie się dla niego czynność, w której będzie mógł się wykazać. Rozmawiajmy jak najwięcej! Niech mama pochwali tatę, tata syna itd. A po wspólnym sprzątaniu niech nagrodą dla wszystkim będzie czas spędzony razem przy wspólnej grze, czy na spacerze. Podałam tutaj jeden przykład ale w wielu sytuacjach możemy postępować analogicznie. Dziecko zobaczy, że każdy z nas dba o mieszanie i że sprzątanie przynosi same pozytywne rezultaty. Pomóżmy dziecku sprzątać zabawki w jego pokoju. Możemy przyjąć w ten sposób formę zabawy np. kto pierwszy włoży kredki do pudełka.Warto zaznaczyć, że spędzamy czas z dzieckiem, który sami jak jest ważny. Tłumaczmy, że jeśli np. nie odłoży na miejsce swojej ulubionej lalki potem nie będzie mógł jej znaleźć. Gdy dziecko nie będzie na drugi dzień mogło znaleźć ulubionej lalki czy misia szybko zapamięta skutki braku sprzątania.
<reklama>
Powodzenia!
Powodzenia!

U mnie nigdy nie było takiego problemu, ale moja ciocia miała skuteczną metodę. Raz dzieci nie chciały posprzątać, więc powiedziała, że daje im 10 minut, a jak wróci i coś będzie leżało na podłodze to wyrzuca, bo dla niej rzeczy z podłogi to śmieci. Wróciła, zabawki oczywiście leżały tak jak wcześniej, więc wzięła kosz na śmieci i zaczęła je pojedynczo wyrzucać. Dzieciaki wpadły w taką panikę, że w sekundę posprzątały to co zostało. Dodatkowy plus jest taki, że można się w ten sposób pozbyć zabawek, których się nie lubi

Zacznijmy od zdrowego podejścia do ilości zabawek - jeżeli dziecko ma ich mnóstwo, to normalne, że nie będzie chętne do spędzania pół godziny, czy godzinę, aby je wszystkie posprzątać. A takie 2-3 zabawki jednego rodzaju są idealne i dziecko samo może je posprzątać.

Druga sprawa - wyznaczone miesjca na zabawki.W naszym przypadku świetnie sprawdziły się naklejki na meble, na półce jest naklejka lalki i misia i wiadomo, że tam mają się znaleźć, na pudle plastikowym naklejka z klockami - wiadomo, że to miejsce gdzie docelowo ma się znaleźć kolejka drewniana i klocki. Kolejna półka - książeczki. Gdy maluch nie wie, gdzie odkładać konkretne zabawki, to niestety upycha je bez ładu i składu, a to tylko krok do bałaganu i walki o sprzątanie.

Podobnie oznaczyliśmy półki i szuflady z ubraniami i choć są jescze problemy z ich samodzielnym składaniem, to córeczka pilnuje, aby znalazły się w odpowiednim miejscu.

Jakbym czytała o sobie U mnie działa dokładnie to samo - worek, albo odkurzacz

Moja bratanica ma rożne fazy- lepsze i gorze. W tych gorszych zupełnie nie wiem jak na nią zadziałać, żeby to było skuteczne, ani zachęcanie ani ,,karanie" nie pomaga. Jej rodzice są trochę leniwi i w tym upatruje się problemu, ale no nie jestem w stanie tego zmienić, a czasami jak się nią zajmuję to ręce opadają. Chciałabym żeby ze mną współpracowała chociaż troszkę, a tak to czasami czuje, że ten maluch chce mnie i innych zdominować.

U nas od zawsze sprawa była jasna, nie było posiłku, pójścia na spacer, czy pójścia spać dopóki zabawki nie były posprzątane. 2-3 dni marudzenia i przetrzymania i nie było potem problemu, dzieciaki nauczyły się szybko, że żeby zająć się po zabawie innymi rzeczami muszą najpierw posprzątać swoje zabawki. Do wieku 4 lat był to podstawowy obowiązek dzieciaków.

Podstawa to nauczyć dziecko, ze tak samo jak zabawa jest przyjemnością to sprzątanie po sobie jest obowiązkiem. Można pójść dalej i od razu nauczyć malucha, że przyjemności pociagają za sobą konsekwencje. My tak w domu robiliśmy, raz było lepiej innym razem gorzej.
W moim przypadku niezawodnym sposobem jak młody (4 lata) nie chciał pochować swoich zabawek, było rozwiązanie męża. Mąż wziął ulubiony samochód synka i powiedział, że on to posprząta ale "raz", na co młody zapytał "co znaczy raz?". W tym momencie ojciec pokazał mu że zabawka zaraz wyląduje w koszu. Wiem że pewnie niektórym ta metoda może wydać się zła lub barbarzyńska, niemniej od tej pory zabawki są ZAWSZE posprzątane

u nas również działa metoda "raz" inaczej nie ma opcji, żeby dziecko posprzątało. Albo posprzątasz sam albo tatuś/mamusia pomoże, ale jak pomoże to możesz się z zabawką już pożegnać, bo zabawka wyląduje w koszu albo zostanie schowana gdzieś, gdzie nie ma dostępu.

u niektórych skutkuje zabranie zabawek po prostu. Nie ma sprzątania, nie ma bawienia.

My mamy powieszone w kuchni zadania na lodówce dla każdego domownika i jak ktoś nie wykona zadań to pakuje zmywarkę po kolacji, albo myje stół Moja aż pędzi do sprzątania pokoju wtedy ) ale jak wleci jej leniuszek to nie marudzi, bo wie, że jest to sprawiedliwe i każdy to wykonuje